Van Dakar zuidwaarts. La petite côte.
Zo vroeg op de morgen is Dakar één brok verkeersellende. De pollutie is moeilijk te beschrijven. De menselijke bedrijvigheid neemt een start. De markten ontplooien zich. De verkopers sjouwen en sjorren.
Kinderen op weg naar school. Of op bedeltocht.
Politie-agenten 'lossen' op in het verkeer en de smog.
Ontelbare overladen en volgepropte minibusjes dampen walmen roet uit.
Fabrieken spuwen mistige stofgordijnen over de streek.
Het prikt in de keel. Ik moet voortdurend niezen.
Een reclamebord van Orange mobile wenst ons 'Bonne route'.
Op een druk kruispunt worden we plots belaagd door tientallen verkoopsters. De deuren worden opengerukt. Plastiek zakken vol stokbrood hangen plots voor onze neus. We zien enkel maar 'trossen' baguettes. En het ruikt nog lekker bovendien..
We passeren een benzinestation in opbouw. Mét een kleine moskee !
Een haalbaar idee bij ons ?
'Esso en Q8 bouwen kapel naast hun pompen. De zondagsmis bij Esso. '
“Léonard lobbyt bij olieconcerns. Altijd volk aan die pompen..”
Onze Peugeot passeert met een slakkengangetje (de leeftijd niewaer ?) een roetbrakende minibus.
De stank is niet te harden.
Schone lucht ! Schone lucht ?
Na een vluchtige verkenning van Nianing (niks te beleven) opnieuw een ander logement zoeken voor de laatste Senegalese dagen.
 |
| ons hotel 'l'eden de pescadou' |
Het wordt Saly-Niakhniakhal.
 |
| zelfgemaakt ! |
Een rustige 'buur' van het toeristische Saly-Portudal. Rustig familiehotelletje -bijna aan zee- voor 30 euro.
Ann houdt het niet langer. Koopt een bikini. En moet het zwembadje in.
Het dorp is (nog) een dorp. Maar de residentiële buitenverblijven van rijke Dakarois en dito buitenlanders nemen nu al een opmerkelijke plaats in.
Niettemin blijft het (vooralsnog) aangenaam rustig.
Er zijn allerlei kleine ateliertjes. Ann laat een rok maken van de stof die ze in Gambia kocht. En ja ...ook nog die mooie kokos-riem. En....
Een restaurantje leidt plaatselijke jongeren op in de 'horeca'. Een deel van de profits gaan terug naar de gemeenschap.Wij blijven er wat schuilen voor de hete namiddagzon. Na een tweetal frisse Gazelles bestellen we een heerlijke calamares sautés a l'ail.
We moeten plaats maken. De tafels worden gedekt voor de 'mannen van den telefon'. Orange mobile komt eten. Met een groep.
Het fruitsap wordt alvast klaargemaakt. Brics jus d'orange worden in 'spa'flessen gegoten, en behoorlijk aangelengd met water.
De garçon drinkt en passant de rest van de fles leeg. Uit de fles..
We maken een lange strandwandeling naar Saly-Portudal. De meer 'sjiekere' buur.
Veel zonnekloppers. Veel joggers. Fitness-lovers. En vooral de Senegalese jeugd die naar hartelust voetbalt. Velen doen ook aan 'bodybuilding'.
Wat verder probeert iemand een blanke 'eenzame' westerse vrouw te veroveren.
De rest laat zich raden..
aanvullende foto's op
doorklikken naar 'La petite côte'- Senegal
 |
| bougainvilles |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten